Het Carboon – 359 tot 299 miljoen jaar geleden – leverde steenkool op, de restanten van afgestorven moerasbossen.
Vanochtend een bericht gelezen over een vrouw uit Amerika, zij is 111 jaar oud geworden. Een respectabele leeftijd, al zijn er natuurlijk ook mensen die ouder worden. Wetenschappelijk gezien kan een mens niet ouder worden dan 120 Jaar, al zijn er uitzonderingen. Neem Jeanne Calment uit Frankrijk, volgens Wikipedia ‘stierf zij in 1997 op een leeftijd van 122 jaar en vijf maanden’.
Zo oud worden en goed bij de tijd blijven is een zegen. Maar hoe hoog ook het aantal levensjaren, ze vallen in het niet bij de geologische ontwikkeling van de wereld. Die duurt al miljarden jaren. De ontstaansgeschiedenis komt pas bij de vernietiging van de wereld tot een eind.
In het Krijt waren er zeeën in Europa waar nu land is. De golfslag liet zijn sporen na in kalksteen.
De continenten bewegen altijd, zij het slechts enkele millimeters per tig jaar. In het Devoon – ruim 400 miljoen jaar geleden – lag wat we nu Europa noemen ongeveer ter hoogte van de evenaar. Het is een geologische wet: verandering stopt nooit. Eens breekt er een tropische tijd aan, maar ook een nieuwe ijstijd. Land wordt weer zee en zee weer land.
Pion
Wij mensen zijn niet meer dan een pion in deze grootschalige ontwikkeling. Onze soort, de Homo sapiens, draait amper 300.000 jaar mee in dit schitterend spektakel dat al ruim vier miljard jaar aan de gang is.
Sinds de industriële revolutie, die halverwege de 18e eeuw begon, duwt de mens de wereld versneld naar de afgrond. Het is de vraag of we de klimaatverandering, waarvan we de versnelling zelf veroorzaakt hebben, overleven. Of richt een nucleaire aanval ons te gronde? Zo niet, dan kan de mensheid misschien nog een miljard jaar door, maar in die periode nemen de moeilijkheden toe. Want de zon raakt zondermeer door zijn brandstof heen en sterft. Dat stervensproces gaat niet van de een op de andere dag. Naar verwachting is de temperatuur op aarde over ongeveer een miljard jaar onleefbaar, dan is het uit met de mens. Terwijl de aarde nog minstens vier miljard jaar als een kokende massa verder draait.