Geert Wilders, leider van de Partij voor de Vrijheid (PVV), is een antidemocraat. Als leider van een vereniging zonder leden heeft hij lak aan de bescherming van minderheden, wil hij moskeeën sluiten, een verbod op de Koran en een stop op immigratie. Het laatste heeft hij tot speerpunt van beleid gemaakt. Onzinnig, want de immigratiecijfers laten geen toename, maar een afname zien.
Hoewel de denkwijze van de PVV in strijd is met de rechtsstaat en de democratie staat de partij in de laatste peiling op 28 tot 32 Kamerzetels.
Ben je blind als je stemt op deze partij, die ‘Nederland sterker en trotser wil maken’? Die het land afsluit van de buitenwereld. ‘Een soeverein Nederland.’ Terug naar de heikneuterigheid van de jaren vijftig van de vorige eeuw – een rampzalige tijd, maar dat terzijde. ‘Open grenzen dicht.’ Ik vraag me af of de radicaal-rechtse PVV-kiezer er begrip van heeft wat democratie betekent. Ja, dat heeft hij, maar zijn kijk op de democratie ziet er anders uit dan de mijne.
Vrijheid
Een PVV’er leeft in een droom. Hij vindt zijn partij zeer democratisch. Vraag me niet hoe het mogelijk is voor een eenmansfractie zonder voelhorens in het maatschappelijk debat. Volgens de PVV-kiezer komt Geert Wilders op voor de vrijheid van meningsuiting. Zijn stevige kritiek op religie of cultuur hoort volgens hem bij een open en democratisch debat. Worden er genoeg medestanders gescoord, dan – zo de PVV – wil het volk het en is het besluit rijp voor uitvoering. Dat is het populisme ten voeten uit. Niet alleen meerderheidsbesluitvorming is belangrijk; het gaat ook om het respecteren van rechten en de fundamentele waarden. Dat samenspel heet democratie.
Dat de PVV weinig voor elkaar krijgt komt doordat andere partijen ook recht van spreken hebben en onderwerpen mogen bekritiseren. Daarvoor is Nederland al sinds 1848 een parlementaire democratie.