REDCOM

Wen er maar aan, straks heb je een e-auto of je gaat met bus, fiets of trein. De vandaag voorspelde stijgende prijzen voor brandstof en wegenbelasting ga je echt wel merken.

Lexus bouwt nog steeds hybride-auto’s, ook die zijn flink aan de prijs. De elektrische variant staat in de steigers.

De prijs van een nieuwe auto rijst de pan uit, ook al ontvang je subsidie.

Ouderen onder ons denken nu met weemoed terug aan de jaren zeventig, toen kostte een spiksplinternieuwe auto zo’n zevenduizend gulden. Die tijd komt nooit meer terug.

In Nederland rijden nu bijna negen miljoen auto’s, het duurt wel even voor die allemaal zijn vervangen door e-auto’s. Maar mocht het plan van minister Jetten doorgang vinden dan zal het, ondanks de nog te verwachten aanpassingen, snel gaan, al zullen er straks naar verwachting veel minder auto’s rondrijden dan nu.

Ook e-sportwagens zijn in opmars.

Want hoe komen we op korte termijn aan voldoende lithium voor de fabricage van batterijen om de huidige omvang van ons wagenpark te behouden? Zoals het er nu uitziet gaat dat niet lukken.

Voor veel mensen is de auto straks te duur. Elektriciteit is goedkoper dan fossiele brandstof, maar accu’s zijn zwaar waardoor e-auto’s ook duur zijn in de wegenbelasting. De invoering van rekeningrijden, een actie die gepland staat voor 2030, kan dit teniet doen. Grote vraag is waarom de regering ook het vliegverkeer niet aanpakt, want op kerosine zit geen cent belasting.

Stikstofbalans

Doen we niets dan verpesten we het klimaat verder. De uitstoot van fossiele brandstoffen verstoort de natuurlijke stikstofbalans. Ontkenners van de zich langzaam voltrekkende klimaatcatastrofe zeggen dat CO2 van de natuur zelf komt. Dat is helemaal waar, de aarde stoot CO2 uit maar wij stoten meer uit en die extra uitstoot kan de natuur niet bijbenen. Ernstige hitte – denk even aan vorig jaar oktober, dat was de warmste maand sinds het begin van de weermetingen (1667) – en regenval zijn het gevolg.

Zeilen is leven. Je moet het maar durven. In een Contest 35 helemaal van Almere varen naar de moeder van de Finse vuurtorens de Bengtskär. Onderweg bezoek je twintig andere imposante vuurtorens, die soms ook heroïsche zijn. Wie dit doet als solozeiler is een crack.

De ruim 2.600 kilometer lange zeereis is niet voor niets gemaakt, want ook wij, landrotten, kunnen ervan meegenieten. De zeiler schreef er een boek over met de toepasselijke titel Baltische lichten, in het kielzog van de Oostvaarders.

In de Maritiem Hotel, dat is de bijnaam van zijn boot, volgt de ‘vuurtorengek’ de aloude route van kooplui en vissers uit Duitse en Nederlandse Hanzesteden. De graanvaart op de Baltische Zee was lang onze Moedernegotie, een belangrijke levenslijn. Van de 1500 grote vrachtschepen in Nederland voer de helft op de Oostzee. Op Ameland bezoekt hij het graf van Fopke Cornelisz. († 1791), een schipper die het vaakst van alle Nederlandse Oostzeevaarders door de Sont voer – held van de graanvaart, zo wordt hij genoemd.

Wipvuur

Legt de zeiler aan in een haven dan pakt hij zijn fiets uit het vooronder en bezoekt een na bijstaande vuurtoren, zoals die op Skagen, gebouwd in 1746 door de Nederlandse architect Philip de Lange. Lang waren brandende hout- of kolenvuren op duin of (kerk)toren een baken voor de scheepvaart. Niet handig, want die vuren doofden bij regen. Later kwam er het wipvuur, vuur in een ijzeren korf aan een hoge paal, zo was het licht beter zichtbaar. Met de komst van elektriciteit kregen vuurtorens, om het maar eens zo te zeggen, pas echt formaat. Scherpe, roterende lenzen geven het licht nu een grotere zichtbaarheid, het schijnt tot wel vijftig kilometer ver.

Geschiedenis

Lezers van het boek krijgen een smak geschiedenis over zich heen. Dat is helemaal niet erg, want het is interessant genoeg en ook nog eens onderhoudend opgeschreven. Zo krijgen we een goede indruk van oorlogshandelingen op zee, schipbreukelingen en het betalen van tol voor de passage van de Sont, die ruim vierhonderd jaar werd geheven op de Kronborg – het kasteel waar Shakespeare zijn fictieve Hamlet situeerde. Maar er is ook informatie over de haring- en makreelvangst. ‘In de hele haven kwam het water in beweging, van het kerkhof tot de Maritiem Hotel die aan de overkant lag afgemeerd. Duizenden makrelen verdrongen zich in de haven. Hun donkergroene lijven glansden in het laatste daglicht. (…) Als ik een maaltje makreel wilde hebben hoefde ik alleen maar de puts overboord te gooien om de vis naar binnen te halen.’

Baltische lichten, in het kielzog van de Oostvaarders – 385 pagina’s – is geschreven door Harry Klieverik. Uitgever: Elikser in Leeuwarden (www.elikser.nl). Prijs 24,50 euro.