REDCOM

Evenals de val van de Berlijns Muur heeft ook de overwinning van de BoerBurgerBeweging een schok teweeggebracht. De grote vraag is of de monsteroverwinning leidt tot een efficiënte politiek, of toch niet meer is dan een opgestoken middelvinger.

Caroline van der Plas  is de nieuwe verlosser. Ze is aan de macht gekomen door ontevreden burgers en verklaart dat ze naar het volk zal luisteren. Daarmee past ze in de rij van eerdere populisten, zoals boer Koekoek, Jan Maat, Pim Fortuyn en de nog altijd aanwezige Geert Wilders.

De BBB gaat lijnrecht in tegen alle waarschuwingen voor klimaatverandering. Halvering stikstofuitstoot in 2030? Komt niks van in. Boeren uitkopen? Vergeet het. Landbouw de grootste stikstofuitstoter? Gelul. Klimaatwetenschappers en meteorologen leverden overtuigend bewijs dat het klimaat in rap tempo verandert. BBB-kiezers, maar ook zij die stemden op gelijkgezind rechts, hebben er geen oren naar.

Onvrede

Het kabinet hielp de BBB naar de top. Op cruciale onderwerpen hebben de vier kabinetten van Rutte nooit doorgepakt. Fundamentele keuzes zijn nooit gemaakt, de kabinetten schoven alles voor zich uit. Dat wakkerde de onvrede aan. En hier ligt de gepeperde rekening. Wat gaat het kabinet ermee doen? Pakt het de BBB aan over links, dan ontstaat er bij de BBB helse woede. Gaan ze over rechts, dan torpederen ze daarmee internationale verdragen en rechterlijke uitspraken. Beide opties leiden tot onenigheid. D66 gooit als eerste de kont tegen de krib, die partij wil – anders dan VVD, CDA en CU – niets weten van uitstel  stikstofuitstoot.

Valt het kabinet en haalt de BBB bij de landelijke verkiezingen weer de meerderheid, dan krijgen we een rechts populistische sociaal-conservatieve regering. Dat voorspelt weinig goeds. Het is niet goed voor het klimaat, de natuur en een gezonde landbouw. Laten we daarom hopen dat de BBB een opgestoken middelvinger van voorbijgaande aard is.

Het 24 Oktoberplein in Utrecht, waar op 18 maart 2019 een meervoudige dodelijke aanslag plaatsvond, gepleegd door de Turk Gökmen Tanis.

Vier jaar geleden, op maandag 18 maart 2019, vond in Utrecht een dodelijke aanslag plaats. Bij een tramhalte schoot de Turk Gökmen Tanis drie mensen dood, hij verwondde er zes. Eén van hen overleed later aan zijn verwondingen.

Het was de eerste dodelijke aanslag in Nederland. Tijdens de zoektocht naar de dader werd de stad urenlang afgesloten. Tanis kreeg levenslang.

Op de plek van de aanslag, het 24 Oktoberplein, verrees een jaar later een monument: een paar golvende witte betonstroken met hier en daar een bankje, ingebed tussen olifantsgras. Het verbeeldt de golf van ontzetting die die dag door Utrecht trok. Maar bij het monument is er nergens informatie over te vinden. Ja, ik weet wat daar is gebeurd, ik reed er die dag langs en zag naast de tram een wit laken waaronder een dode lag, maar weet een toevallige bezoeker dat ook? Daarom is een informatiebord hier dringend gewenst.

Van de jaren zeventig tot de jaren negentig was Amsterdam een krakershol. Veel verloederde woningen en bedrijfspanden stonden leeg. Krakers trokken erin omdat ze ergens moesten wonen.

De woningnood was hoog. De overheid had er niet echt een antwoord op. Knokploegen sloegen krakers eruit, of de ME kwam langs, veelal met zwaar materieel. Op 30 april 1980, de kroningsdag van Beatrix, kwam het in Amsterdam tot een hevige ontlading. Geen woning, geen kroning, schreeuwden de affiches. Ik was erbij. ’s Ochtends vroeg stonden her en der in de stad in ME-uitrusting uitgedoste lui, ze toonden iedere voorbijganger hoe ‘intolerant de ME bij ontruimingen te werk ging’. De krakers zelf zouden vooral geweldloos verzet plegen, zo wilden ze doen geloven. Dat beeld keerde drastisch die dag.

Traangas

Actie was het parool. Verzet en onrust zaaien het doel. De Mobiele Eenheid kreeg het bij de Blauwbrug aan de stok met een grote groep demonstranten. Straatstenen en stoeptegels vlogen door de lucht. De ME bleef ijzerenheinig staan. Ik zou erop hebben geslagen, maar zij deden niets, terwijl de demonstranten werkelijk als razenden tekeer gingen. Plotseling rukte de ME op, ze ging als een zwarte wolk richting demonstranten en sloeg ze uiteen. Wat volgde was een lading traangas. Door de wind sloeg het bijtende spul terug op de ME.  Niet ver vandaar vlogen molotovcocktails door de lucht. Een groep motorrijders – de Hells Angels hoorden we later – ging de krakers met kettingen te lijf. Winkelruiten sneuvelden, plundering waren er alom.. De stad was een puinhoop. Om er eind aan te maken gebruikte de ME traan- en braakgas in overvloed. Pas ver na middernacht waren  de rellen voorbij, maar niet het kraken, dat zou nog jaren doorgaan.

_

Het kraken is streng aangepakt, maar tegen leegstand doen ze niets.

_

Yandex

In 1981 namen krakers voormalig textielhandel Wijers aan de Nieuwezijds Voorburgwal in bezit.  Het was een enorm complex – meer dan drie voetbal velden groot. Op 14 februari 1984 kwam de ME en was het voorbij. Nu staat daar het Crowne Plaza hotel.

Anno 2023 kraken ze nog steeds, zij het op kleine schaal.In de Vossiusstraat in Amsterdam is een kapitaal pand gekraakt. Eigenaar is de Rus Arkadi Volozj, een miljardair en oprichter van Yandex, de Russische internetzoekmachine. De krakers mogen er van de rechter zolang blijven wonen omdat de Rus op de westerse sanctielijst staat. Maar dat is een uitzondering. Wie nu een leeg pand kraakt – in Amsterdam staan negentienduizend panden leeg. Vreemd genoeg doet de gemeente er niets  aan (leegstandbelasting bestaat niet) – kan sinds 2010 rekenen op een strafblad. Kortom:  in Amsterdam is het kraken streng aangepakt, maar tegen leegstand doen ze niets.